Η ενημέρωση από το Ινστιτούτο δίνει μια ακριβέστατη εικόνα για το καλοκαίρι που πέρασε, με τους επισκέπτες των θαλάσσιων περιοχών να έχουν αποχωρήσει, μα με τις απειλές να διαρκούν ακόμα και τους φθινοπωρινούς μήνες. H δράση των ερευνητών του Αρχιπελάγους, καταγράφει την πραγματικότητα, η οποία πρέπει να γίνει κατανοητή και στο ευρύ κοινό, τους φορείς της Πολιτείας και κάθε ενδιαφερόμενο για τον κίνδυνο της πλαστικής ρύπανσης, μιας σιωπηλής ρύπανσης που διαρκώς αυξάνεται. Παρατίθεται αυτούσια η ενημέρωση από το Ινστιτούτο:
«Φθινόπωρο στο Αιγαίο και εξοπλιζόμαστε ώστε να μη λείψουμε ούτε μία μέρα από το ανοιχτό πέλαγος, παρόλες τις δύσκολες συνθήκες του χειμώνα που έρχεται.
Η διεπιστημονική μας ομάδα με έδρα τη Σάμο και δράση σε όλο το Αιγαίο, αποτελείται αυτή τη στιγμή από 94 ανθρώπους διαφορετικών ειδικοτήτων, από 32 χώρες. Βρισκόμαστε διασκορπισμένοι είτε εν πλω στα ερευνητικά σκάφη, είτε σε αποστολές στους Φούρνους, στους Λειψούς και σε άλλα σημεία του Αιγαίου, στα εργαστήρια μας, ή στα χερσαία οικοσυστήματα των νησιών. Καταγράφουμε τις θάλασσες που αλλάζουν, όχι μόνο ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής, αλλά κυρίως καταστροφικής ανθρώπινης επίδρασης, με στόχο να αναπτύξουμε δράσεις και παρεμβάσεις με ουσιαστικό αποτέλεσμα.
«Σε κάθε νέο δείγμα, η ποσότητα των πλαστικών ινών και θραυσμάτων πλαστικού πλησιάζει – και συχνά ξεπερνά – αυτή των ίδιων των πλαγκτονικών οργανισμών».
Στα εργαστήρια πεδίου, στα σκάφη Τρίτων και Aegean Explorer, καταγράφουμε επί 15 χρόνια τα επίπεδα πλαστικής και μικροπλαστικής ρυπανσης στις ελληνικές θάλασσες. Αυτό που πρέπει να μοιραστούμε μαζί σας είναι πως η παρουσία μικροπλαστικών ινών και θραυσμάτων πλαστικού στα δείγματα που συλλέγουμε και αναλύουμε έχει εκτοξευθεί – ιδίως σε μέρες όπως οι τελευταίες με τις έντονες βροχοπτώσεις.
Σε έναν κόσμο που συνεχώς τροφοδοτεί τη θάλασσα με σκουπίδια, ενώ η νομοθεσία και τα μέτρα για τη διαχείριση των απορριμμάτων και τον περιορισμό του πλαστικού παραμένουν στη σφαίρα της επικοινωνίας και όχι της πράξης, οι αυξητικές τάσεις της πλαστικής ρύπανσης – ορατής αλλά και αόρατης στο μάτι – είναι πλέον έντονες και ανησυχητικές. Πολλές φορές, οι διαφορές γίνονται αισθητές ακόμη και από μέρα σε μέρα.
Μελετώντας παράλληλα τη βιοποικιλότητα και την αφθονία του ζωοπλαγκτού – των μικροσκοπικών οργανισμών που αποτελούν τη βάση της θαλάσσιας ζωής – είναι πραγματικά ανησυχητικό να διαπιστώνουμε ότι, σε κάθε νέο δείγμα, η ποσότητα των πλαστικών ινών και θραυσμάτων πλαστικού πλησιάζει – και συχνά ξεπερνά – εκείνη των ίδιων των πλαγκτονικών οργανισμών.
Τις επόμενες ημέρες αναμένουμε μια κορύφωση στις μετρήσεις μας, καθώς με τις βροχές τα πλαστικά που βρίσκονται παντού στη στεριά – σε δρόμους, πλατείες, αρχαιολογικούς χώρους, τουριστικά σημεία, και διάσπαρτα γύρω από χωματερές – ξεπλένονται και καταλήγουν αναπόφευκτα στη θάλασσα.
Ό,τι σκορπίσαμε στη στεριά, καταλήγει στη θάλασσα· και μέρα με τη μέρα επωάζουμε μια βαριά κρίση, που θα έχει δραματικές επιπτώσεις τόσο στις επόμενες γενιές όσο και στη δυνατότητα επιβίωσης των θαλάσσιων ειδών».
